Żeleźniak
Ros. Krasno je Aj zera; czes. Jeptiska; fr. Eiser Rouge; niem. Roter Eiserapfel
Odmiana stara, pochodzenia niemieckiego. W NRD szeroko rozpowszechniona, u nas jeszcze spotykana w starych sadach. Drzewo rośnie silnie. Koronę tworzy dużą, płaską, szeroką. Drzewo Kwitnie późno. W okres owocowania wchodzi późno. Owocuje na ogół przemiennie, umiarkowanie. Niezbyt wytrzymałe na mróz. Mało wymagające co do klimatu. Najlepiej rośnie na glebie cięższej, na glebach zbyt suchych owoce silnie ulegają gorzkiej plamistości podskórnej.
Owoce średniej wielkości lub duże, kulistostożkowate, nieco ja- Owoc jowate, najszersze przy szypułce, nieco spłaszczone, często nie-równobokie, żebrowane, dość wyrównanej wielkości i kształtu. Skórka gruba, gładka, po obtarciu błyszcząca, lekko pachnąca, żółtozielona, z rumieńcem bardzo silnym, ciemnokarminowym o brązowym odcieniu, rozmytym, miejscami smugowanym lub paskowanym. Nalot silny, niebieskawy. Przetchlinki liczne, duże, rdzawe lub żółtawe. Szypułka średniej długości, zwykle wystająca ponad zagłębienie, średniej grubości. Zagłębienie szypułko-we dość szerokie. Kielich średniej wielkości, zamknięty. Zagłębienie kielichowe płytkie, wąskie. Miąższ żółtozielonkawy lub białawożółty, ścisły, dość kruchy, średnio ziarnisty, kwaskowo-słodkawy, trochę korzenny, niezbyt smaczny.
Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w drugiej połowie paździer- Dojrzewanie nika, dojrzałość spożywczą w grudniu, styczniu. Przechowują owocu się długo w przechowalni, nie marszcząc się, lecz ulegają brunatnej zgniliźnie. Dobrze znoszą transport, nawet mocno obite nie gniją.
Owoce należy zaliczyć do grupy stołowych i używanych na prze- Przydatność twory. Ze względu na późne wchodzenie w okres owocowania, odmiany nieregularne owocowanie i niezbyt smaczne owoce odmiana ta nie jest zalecana ani *do sadów towarowych, ani przydomowych.