Reneta Strauwalda
Czes. Strauwaldova par mena; niem. Strauwaldsgoldparmane
Odmiana niemiecka, otrzymana przez ogrodnika Strauwalda ze skrzyżowania Pepiny Parkera z Królową Renet.
Drzewo rośnie bardzo silnie, tworzy koronę wyniosłą, stożkowa- Drzewo tą, gęsto ulistnioną i zagęszczającą się. Zaczyna owocować wcześnie, owocuje przemiennie, bardzo obficie, wykształcając po kilka owoców na jednym krótkopędzie. Wrażliwe na mróz, ale kwiaty są wytrzymałe na przymrozki. Bardzo odporne na choroby. Najlepsze i wyrównane owoce otrzymuje się na glebie głębokiej, żyznej. Udaje się również na terenach wyżej położonych, w rejonach chłodniejszych, jeśli gleba jest żyzna.
Owoc
Owoce średniej wielkości, czasami drobne, kulistostożkowate, zwężające się ku kielichowi, niewyrównane. Skórka mocna, złotożółta, od strony nasłonecznionej z jasnokarminowym marmur-kiem i szerokimi prążkami. Na tle rumieńca liczne rdzawe plamy i cętki. Szypułka długa, średniej grubości, w zagłębieniu szerokim i głębokim. Ordzawienie zagłębienia przechodzi siateczką i drobnymi cętkami na owoc. Kielich mały, półotwarty, w zagłębieniu średnio głębokim, szerokim. Miąższ żółtawy, ścisły, jędrny, dość delikatny, bardzo soczysty, renetowaty, słodkowinny, korzenny, bardzo smaczny. Gniazdo nasienne cebulowate, komory otwarte, o ściankach delikatnie popękanych, zawierające po 12 duże i grube nasiona.
Dojrzewanie owocu
Przydatność odmiany
Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą w połowie października; trzeba je zbierać możliwie najpóźniej. Dojrzałość spożywczą osiągają na początku stycznia; w dobrej przechowalni mogą być przetrzymane do maja. Transport znoszą bardzo dobrze. Odmianę tę, szczepioną na podkładkach średnio silnie rosnących i półkarłowych, można zalecać do ogrodów przydomowych oraz działkowych.