Perkins



Odmiana pochodzi z USA. W stanie Minnesota wyróżniającym się bardzo chłodnymi zimami próbowano uzyskać siewkę Jona­tana, bardziej wytrzymałą na mróz i jednocześnie zachowującą zalety tej popularnej odmiany. Jedną z takich siewek jest od­miana Perkins, która jednak okazała się wrażliwą na mróz, a po­nadto daje owoce o miernym smaku.
Drzewo średniej wielkości, tworzy koronę wyraźnie przewodni­kową z mocnymi konarami, okrytymi wielką ilością wilków. Kwitnie średnio wcześnie. W okres owocowania wchodzi wcze­śnie, owocuje obficie, ale co drugi rok. Na mróz jest niewytrzy-małe, ale odporne na choroby.
Owoce wyrównane tylko pod względem kształtu, średniej wiel­kości (ale duży procent owoców nie osiąga normalnej wielkości), baryłkowato- lub stożkowatoowalne, przy kielichu żebrowane, w części przyszypułkowej wyraźnie spłaszczone. Skórka żółta z lekkim odcieniem zielonawym, pokryta intensywnym poma-rańczowoczerwonym rumieńcem, na którego tle występują deli­katne, ciemniejsze smużki, gruba, mocna, elastyczna, dobrze chro­ni przed uszkodzeniami. Szypułka krótka, cienka. Zagłębienie szypułkowe głębokie, lejkowate, zielonkawe, nieraz ordzawione, otoczone pasemkami i prążkami rumieńca. Kielich półotwarty lub zamknięty. Zagłębienie kielichowe szerokie, otoczone wyraźnymi pięcioma płaskimi karbami. Miąższ żółtawy z odcieniem zielona­wym, ścisły, drobnoziarnisty, bez aromatu, mało smaczny. Nasio­na liczne, pękate, ostro zakończone, średniej wielkości. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w końcu października, można je przechować do marca. Są podatne na gorzką plamistość pod­skórną.
Ze względu na mierny smak owoców odmiana traci znaczenie jako towarowa i nie zasługuje na sadzenie w ogrodach ama­torskich.