Macoun
Odmiana amerykańska, otrzymana w 1923 r. ze skrzyżowania odmian Mclntosh i Jersey Black. Hodowca zamierzał uzyskać odmianę o cechach odmiany Mclntosh, ale znacznie później dojrzewającą. Celu nie osiągnął, gdyż Macoun dojrzewa prawie w tym samym czasie co Mclntosh. Odmiana znana w USA i Kanadzie, lecz nie odgrywająca tam żadnej roli w produkcji jabłek. Drzewo rośnie silnie. Tworzy koronę kulistą, średnio zagęszczoną, złożoną ze sztywnych, mocnych gałęzi, silnie zrośniętych z pniem i pokrytych na całej długości licznymi krótkopędami. Kwitnie średnio wcześnie. Kwiaty i pączki wytrzymałe na przymrozki. Jako zapylacze wymieniane są: Mclntosh, Cortland, Wealthy, Kronselska i Spartan. W okres owocowania wchodzi dość wcześnie (57 rok). Owocuje bardzo obficie, najczęściej przemiennie. Wytrzymałe na mróz i suszę. Podatne na parch. Wymaga gleb żyznych.
Owoce średniej wielkości, na ogół wyrównane, kulistostożkowa-te, nieco spłaszczone, z zaznaczonymi żebrami, ciężkie. Skórka średniej grubości, ciemnokarminowa z fioletowym odcieniem, w całości pokryta silnym woskowym nalotem. Szypułka średniej grubości, średniej długości, lekko wystaje ponad brzegi zagłębienia, które jest średnio głębokie i wąskie. Kielich zamknięty. Zagłębienie kielichowe miseczkowate, o brzegach pofałdowanych, zielonkawoszare. Miąższ biały z bardzo lekkim odcieniem zielonkawym, nieraz pod skórką zaróżowiony, jędrny, kruchy, soczysty, o przyjemnym, słodkim, nieco winnym smaku, aromatyczny (tabl. 11, 2).
Owoce trzeba zbierać pod koniec września; są bardzo skłonne do przedwczesnego opadania. Dojrzałość spożywczą osiągają w listopadzie, przechować je można do stycznia, ale podatne są na rozpad wewnętrzny. Transport znoszą dobrze.
Odmiana raczej amatorska, ze względu na przemienne owocowanie nie zalecana do sadów towarowych. Pożądane jest ograniczenie zbyt silnego wzrostu drzew przez szczepienie na odpowiednich podkładkach.