Idared



Odmiana amerykańska, otrzymana w 1942 r. w Stacji Doświad­czalnej Idaho ze skrzyżowania odmian Jonatan i Wagener. Roz­powszechniona jest w USA i Kanadzie. Zdobywa sobie coraz większą popularność w Europie Zachodniej. Do Polski sprowa-

dzono pierwsze zrazy w 1958 r. Drzewo w pierwszych latach ro­śnie bardzo silnie, po pierwszym obfitym owocowaniu słabiej. Tworzy koronę średnich rozmiarów lub małą, kulistą, dość gęstą, z rozgałęzieniami drugiego rzędu lekko zwisającymi, pokrytymi licznymi krótkopędami. Kwitnie w okresie masowego kwitnienia drzew jabłoni. Jako dobre zapylacze wymieniane są: Mclntosh, Jonatan, Cortland i Spartan. W okres owocowania wchodzi bar­dzo wcześnie (2—3 rok). Owocuje regularnie i bardzo obficie. Równie obficie i wcześnie owocuje na siewkach Antonówki jak na podkładkach karłowych. Na mróz niezbyt wytrzymałe (po­dobnie jak Jonatan), dość odporne na parch, lecz ulega mącznia-kowi w podobnym stopniu jak Jonatan. W młodości jest podatne na zgorzele kory. Udaje się nawet na glebach lżejszych. Wymaga stanowisk ciepłych.
Owoce średniej wielkości, najczęściej kuliste, nieraz baryłkowate, spłaszczone przy szypułce i kielichu, lekko żebrowane, ciężkie. Skórka mocna, gruba, bardzo błyszcząca, jasnożółta z lekkim od­cieniem zielonkawym, ginącym w miarę dojrzewania owoców, pokryta bardzo intensywnym, rozmytym, żywoczerwonym ru-mińcem z nielicznymi prążkami i smużkami. Nalot woskowy sła­by. Szypułka dość długa, mięsista. Zagłębienie szypułkowe głębo­kie, średniej szerokości, ordzawione. Kielich mały, na ogół za­mknięty. Zagłębienie kielichowe płytkie, średnio szerokie, o brze­gach lekko karbowanych. Miąższ biały z odcieniem kremowym, drobnoziarnisty, bardzo soczysty, jędrny, lekko kwaskowa ty, smaczny. Gniazdo nasienne małe, komory zamknięte, nasiona liczne, długie, ostro zakończone (tabl. 15, 1).
Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w połowie października, nie obawiają się przymrozków. Do konsumpcji nadają się od stycz­nia. Przetrzymać je można w zwykłej przechowalni do czerwca. Należą do najłatwiej i najdłużej przechowujących się i to, prak­tycznie biorąc, bez ubytków, gdyż są bardzo wytrzymałe na gni­cie i nie więdną.
Bardzo wyrównane owoce, a przy tym wyjątkowo pięknie za­barwiane, są od końca marca najbardziej wartościowe na rynku. Drzewa osiągające małe rozmiary można sadzić bardzo gęsto. Na­dają się też na wszelkie formy silnie cięte. Idared powinna być szczepiona na przewodnich wytrzymałych na mróz i odpornych na zgorzele kory. Mimo podatności na mączniak jest to odmiana bardzo łatwa w uprawie i zasługująca na rozpowszechnienie jako jedna z lepszych wśród późnych.