Boiken
Ros. Boikien; czes. Boikovo; fr. Pomme Boiken; niem. Boiken -apfel
Odmiana pochodzenia niemieckiego; znana w Czechosłowacji
i NRD. Uprawiana na Ukrainie. W Polsce spotyka się ją na tere-
nie całego kraju, lecz głównie w byłych województwach war-
szawskim i lubelskim.
Drzewo rośnie umiarkowanie, na glebach żyznych może osiągać Drzewo duże rozmiary. Koronę tworzy kulistą, o charakterystycznym układzie konarów rozgałęziających się pod kątem prostym. Przy-nasadowe części wszystkich gałęzi są zawsze ogołocone z krótko-pędów. Pączki kwiatowe często zawiązują się również na pędach jednorocznych. Kwiaty rozwijają się pod koniec okresu masowego kwitnienia jabłoni. Zapylacze: Antonówka Zwykła, Inflancka, , Koksa Pomarańczowa, Landsberska, Malinowa Oberlandzka i Jonatan. W okres owocowania wchodzi wcześnie (56 rok) i owocuje obficie, ze skłonnością do nieregularnego owocowania. Na mróz jest dość wytrzymałe, podatne na parch, a w południowych i zachodnich rejonach Polski tak silnie ulega mączniakowi, że nie zaleca się go tam uprawiać. Udaje się najlepiej na żyznych, głębokich glebach.
Owoce średniej wielkości, kulistostożkowate, często duże, a wów- Owoc czas wyraźnie zwężone ku kielichowi, spłaszczone niektóre; przy kielichu żebrowane. Skórka tłusta, początkowo zielona, w miarę dojrzewania jasnożółta z lekkim odcieniem zielonkawym. Niektóre owoce pokryte delikatnym, rozmytym, ciemnoróżowym ru-n ieńcem, na którego tle występują wyraźne brązowe przetchlinki otoczone jasnożółto-zielonkawymi obwódkami. Szypułka łukowa o zgięta, nieco wystająca poza zagłębienie szypułkowe, sze-
rokolejkowate, nieordzawione. Kielich półotwarty lub zamknięty, w średnio głębokim zagłębieniu, zawsze lekko karbowanym. Miąższ biały z odcieniem zielonkawym, ścisły, jędrny, kwasko-waty. Nasiona liczne, jajowate, grube, ostro zakończone (tabl. 13, 1).
Owoce osiągają dojrzałość zbiorczą w drugiej połowie października. Do spożycia nadają się już w połowie stycznia. Ulegają czasem oparzeliźnie powierzchniowej i gorzkiej zgnilizie. Uszkodzenia przetchlinek są przyczyną masowego gnicia jabłek dużych. Drobniejsze owoce w dobrej przechowalni można przetrzymać do maja. Transport znoszą dobrze.
Owoce stanowią niezastąpiony surowiec na różne przetwory, szczególnie na kompoty i marmoladę. Jest to odmiana bardzo plenna, ale ze względu na mierny smak oraz wielką podatność owoców na gnicie i oparzeliznę powierzchniową nie spotykana już w młodych sadach.