Titówka



Ros. — Tulskie, Titowka raspisnaja; ang. — Tetofsky; czes. — Tetovsky
Bardzo stara rosyjska odmiana, dawniej powszechnie uprawiana. Obecnie drzewa jej spotyka się w starych sadach w rejonie gró­jeckim, na Podlasiu i w Białostockiem.
Drzewo
Drzewo rośnie silnie, tworząc szeroką, nieregularną koronę z nie­licznymi, długimi, prawie nie rozgałęzionymi konarami, bardzo łatwo łamiącymi się i odrywającymi od pnia. Kwitnie wcześnie, kwiaty są wrażliwe na przymrozki. Wymaga zapylaczy — zapy­la ją dobrze Antonówka Zwykła. W okres owocowania wchodzi wcześnie (w 4—5 roku), owocuje corocznie. Jest bardzo wytrzy­małe na mróz, ale mimo to krótkowieczne.
Owoc
Dojrzewanie owocu
Przydatność odmiany
Owoce duże, o niewyrównanym kształcie, zasadniczo wydłużone, lekko zwężające się ku kielichowi. Skórka mocna, tłusta, zielo-nawożółta, pokryta intensywnym rumieńcem z ciemniejszymi prążkami i smużkami oraz sinawym, woskowym nalotem. Szy­pułka krótka, osadzona w zagłębieniu wąskim, głębokim, lekko ordzawionym. Kielich zamknięty. Zagłębienie kielichowe głębo­kie, średnio szerokie, sfałdowane. Miąższ gruboziarnisty, żółtawy, kwaśny, o smaku miernym. Gniazdo nasienne małe, komory otwarte, nieraz półzamknięte, nasiona liczne, duże. Dojrzałość zbiorczą i spożywczą owoce osiągają na początku wrze­śnia. Przechowują się krótko.
Owoce cenione na rynku ze względu na efektowny wygląd. Od­miana amatorska dla rejonów o surowym klimacie.