Charłamowska
Ros. Borowinka, Charłamowska; ang. Duchess of Oldenburg; czes. Charlamovski; fr. Borovitsky; niem. Charlamowsky
Bardzo stara odmiana rosyjska. Rozpowszechniona szeroko w północno-zachodniej części Związku Radzieckiego, a także w całej Polsce, ale tylko w starych sadach.
Drzewo Drzewo początkowo rośnie bardzo silnie, później znacznie sła-
biej. Korona jest duża, kulista, starsza rozłożysta, ze zwisającymi gałęziami. Kwitnie wcześnie. Zapylacze: Inflancka, Kronselska, Jonatan i inne. W okres owocowania wchodzi wcześnie. Owocuje przemiennie i średnio obficie. Drzewo na mróz zupełnie wytrzymałe, na parch dość odporne. Owoce wrażliwe na gnicie.
Owoc Owoce średniej wielkości, dość wyrównane, kuliste, nieco spłasz-
czone. Skórka gładka, delikatna, błyszcząca, zielonkawa, po dojrzeniu żółta lub żółtobiała z rumieńcem karminowoczerwonym, wyraźnie prążkowanym. Szypułka średniej długości i grubości. Zagłębienie szypułkowe szerokie, często lekko ordzawione. Kielich zamknięty lub półotwarty. Zagłębienie kielichowe płaskie, szerokie, delikatnie karbowane, zwłaszcza przy kielichu. Miąższ 46 żółtobiały, kruchy, aromatyczny, soczysty, ostro kwaskowaty, mało słodki, niezhyt smaczny. Owoce nadają się przede wszystkim na przetwory.
Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w końcu sierpnia i mogą być Dojrzewanie trzymane do października. Transport znoszą niezbyt dobrze. owocu Charłamowska ma wiele wad i dlatego nie jest zalecana ani do Przydatność sadów towarowych, ani do sadów przydomowych, zwłaszcza odmiany w rejonach, w których udają się inne smaczniejsze odmiany.