Grafsztynek Inflancki



Ros. — Osiennoje połosatoje, Sztreifling, Liflandskoje grawensztejnskoje; ang. — Autumn Streaked Gravenstein; niem. — Rosenstreifling Odmiana pochodzi z krajów nadbałtyckich; powszechnie upra­wiana w Litewskiej, Łotewskiej i Białoruskiej SRR. W Polsce stare drzewa tej odmiany spotyka się w rejonie grójeckim, na Podlasiu i w Białostockiem.
Drzewo
Drzewo w pierwszych latach rośnie słabo, osiąga średnie rozmia­ry, w dobrych warunkach — duże. Tworzy koronę o gałęziach lekko zwisających, zagęszczoną. Konary grube, mocno zrośnięte z pniem. Kwitnie dość wcześnie. Kwiaty są wytrzymałe na wio­senne przymrozki. Wymaga zapylaczy, którymi są: Antonówka Zwykła, Antonówka Półtorafuntowa, Titówka, Ananas Berżenicki 1 Wealthy. W okres owocowania wchodzi niezbyt wcześnie (7—9 rok). Należycie pielęgnowane może owocować co roku. W ZSRR Grafsztynek Inflancki uważany jest za odmianę wy­trzymalszą na mróz od Antonówki Zwykłej. Odmiana odporna na choroby i szkodniki, niewybredna na glebę i stanowisko.
Owoce średniej wielkości, nieraz duże, wyrównane (bardzo mały Owoc odsetek drobnych), kuliste, lekko wydłużone, zwężające się ku kielichowi, z małymi żebrami; na niektórych owocach występuje lekko zarysowany szew. Skórka sucha, cienka, gładka, mocna, żółtawozielona, w miarę dojrzewania przechodzi w żółtą, z deli­katnym, białawym nalotem, z rumieńcem intensywnym, purpu-rowokarminowym, w postaci licznych smużek i pasków. Prze-tchlinki nieliczne, bardzo drobne. Szypułka długa, nieraz średniej długości, w zagłębieniu płytkim, bardzo wąskim. Często zagłę­bienie szypułkowe całkowicie wypełnione mięsistą naroślą. Kie­lich zamknięty lub półotwarty, w wąskim, średnio głębokim za­głębieniu z pofałdowanymi ścianami. Miąższ biały, z bardzo lek­kim kremowym odcieniem, u owoców najintensywniej zabarwio­nych — pod skórką różowawy. Smak orzeźwiający, lekko winny, przypominający maliny, aromatyczny. Gniazdo nasienne średniej wielkości (tabl. 3, 2).
Dojrzewanie owocu
Przydatność odmiany
Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają pod koniec sierpnia i na po­czątku września nadają się do konsumpcji, osiągając wówczas wysoką cenę. Przechować je można do połowy października. Owoce dobrze znoszą transport.
Odmiana cenna dla województw olsztyńskiego i białostockiego.